Verbond
22 mei, 2017 - /nieuws/1359/verbond.html
Onze dochter zeg ja. We zitten in een klaslokaal aan een eivormige tafel. De coördinatrice knipoogt naar ex en mij en schuift ons een formulier toe dat we samen in moeten vullen. Ik schuifel op mijn stoel. Ik ben bang voor de vragen die erin staan. Ik ben bang dat we een adres – twee adressen dus - op moeten schrijven. Ik ben bang dat we zo dadelijk ontmaskerd zullen worden als slechte ouders. Ik kijk naar de bijna twaalfjarige tegenover ons, de bijna volwassene, - “Wat zijn a...
Stilletjes
1 mei, 2017 - /nieuws/1315/stilletjes.html
De elfjarige maakt een schilderij in pasteltinten, waarop alleen een vaas te zien is, met één geknakte witte bloem erin, een kaartje aan de stengel met in sierletters ‘papa’ erop. Eraan vast een schaduwvaas. Zonder bloem erin. “Moet hier nog iets bij, mam?” Ik herinner me mijn schoonzus die ooit zei dat ik vroeger altijd in de schaduw van haar broer stond. Wel: daar ben ik nu dus uit verdwenen. “Het is precies goed zo,” zeg ik. De zesjarige houdt ha...
Willem Vissers over de kwetsbaarheid van zijn zoon: 'Kinderen als Samuel kunnen niet praten'
27 juni, 2018 - /nieuws/2149/willem-vissers-over-de-kwetsbaarheid-van-zijn-zoon-kinderen-als-samuel-kunnen-niet-praten.html
Zo'n WK is ook gewoon een kwestie van stoer doen. Vijf weken weg van huis. Zelf jarig zijn in Moskou, vrouw een dag later jarig, iedereen missen, een dag voor de musical van Joshua thuis. Hij oefent al voor popcornverkoper. Beelden verdringen van wat je mist. Zeggen dat je een soort soldaat bent. Stoer is dat. Inderdaad: slapen in een soldatenhotel uit 1937. Een traan laten op de kamer bij het zien van de superieure Carpool Karaoke met Paul McCartney. Denken dat dit het mooiste is in v...
De picknicktafel
11 april, 2017 - /nieuws/1257/de-picknicktafel.html
Het duurt niet lang voordat de overbuurvrouw de straat oversteekt, met haar eigen glaasje. Een stiekem pakje sigaretten. “We zouden hier eigenlijk een scherm omheen moeten zetten,” zegt zij. Was ik vroeger degene die erg kon zeuren over de sociale types op dit nieuwbouweiland, die dag in dag uit bij elkaar op de stoep hangen, tegenwoordig ben ik de eerste die buiten zit. De witte picknicktafel kregen we precies een jaar geleden cadeau van mijn schoonmoeder. ...
Het doet ons wat als Marco de oppas zo liefdevol over Samuel praat
27 september, 2017 - /nieuws/1592/het-doet-ons-wat-als-marco-de-oppas-zo-liefdevol-over-samuel-praat.html
Samuel, de peuter in het lijf van een puber, kunnen we niet overlaten aan een meisje van 15. Vinden wij tenminste. We zien het al voor ons, dat een opgroeiende vrouw de poepluier moet verschonen van het ventje dat in bepaalde opzichten al een man is. Nee, dan Marco. Marco, kinderloos nog, had nooit gedacht dat hij eens een volle luier van een vreemd kind zou verschonen. Hij doet het achteloos nu. Het serieuze oppaswerk bij ons begon met Hylke de Vries, die met drie andere studenten in een ...
Overbodig
25 september, 2017 - /nieuws/1585/overbodig.html
Kortom: hij is de redelijkheid zelve. De enige die dat niet is, ben ik. Maar dat was altijd al zo. Er verandert niets in de manier waarop je met elkaar omgaat. “Hoezó wil jij alleen maatjes blijven als ík dat kan?!” Toch zijn er dagen waarop het kinderachtig slecht met me gaat. Het zijn dagen waarin ik niets anders ben dan degene die aan de kant is gezet. Op die dagen bel ik mijn moeder. “Ik ben overbodig, mama”, zeg ik. “Alles zou goed zijn, als ik er maar...
Dat onbekommerde meisje met dat rokje bleek een vechter
9 augustus, 2017 - /nieuws/1500/dat-onbekommerde-meisje-met-dat-rokje-bleek-een-vechter.html
15 augustus 1987. Ja, ik was helemaal afgegaan op haar uiterlijk van vrolijke, razendknappe spring-in-'t-veld, en nadat we van de schrik waren bekomen om het leeftijdsverschil (ik drieëntwintig, zij zestien) is het bijna vanzelf gegaan al die jaren. Liefde geeft het leven een aangename lichtheid mee, waardoor ouder worden niet zo zwaar voelt. Ze is nog steeds een schoonheid en menigeen schat haar achtendertig, maar de zoektocht naar haar innerlijk is zeker zo fascinerend geweest....
Pop en literatuur (20): William S. Burroughs en Iggy Pop
17 juli, 2018 - /nieuws/2175/pop-en-literatuur-20-william-s-burroughs-en-iggy-pop.html
Als het gaat over schrijvers die een inspiratiebron vormen voor popmuzikanten, dan valt vroeg of laat onvermijdelijk de naam van William S. Burroughs. Meer nog dan zijn collega-Beatniks Jack Kerouac en Allen Ginsberg vormde Burroughs een onuitputtelijke bron van inspiratie voor de meest uiteenlopende popartiesten. Zo nam Burroughs samen met Nirvana’s Kurt Cobain een kort verhaal op: The Priest They Called Him (1993) over een heroïneverslaafde (de ‘Priest’ uit de titel) d...
Verf
19 juli, 2017 - /nieuws/1471/verf.html
VERF Een jongen in een strakke spijkerbroek, met ontbloot bovenlijf, staat tegen een boom van sloophout. In zijn hand heeft hij een appel. Zijn voet rust op een emmertje waaruit een paar gebladerde takken steken. Zijn huid en broek zijnbeschilderd met takken en bloesems, het patroon loopt door, tot aan zijn gezicht toe. Zelfs zijn haar is groen met hier en daar een bloemblaadje. Met een beetje fantasie kun je in het tafereel een mythische jongeling zien die een appeltje aan een godin aanbi...
Nino Haratischwili: 'Het is alsof je bij een schilderij alle kleuren kunt gebruiken'
31 januari, 2017 - /nieuws/1054/nino-haratischwili-het-is-alsof-je-bij-een-schilderij-alle-kleuren-kunt-gebruiken.html
‘Ik wilde een familiegeschiedenis schrijven die zich afspeelde tijdens de jaren negentig in Georgië: de jaren na de perestrojka, een tijd van chaos, inflatie en burgeroorlog. Maar al gauw merkte ik dat die periode een einde vormde en dat ik, om bij dat einde te komen, terug moest naar het begin.’ Dat begin vond Nino Haratischwili in 1900, het jaar waarin Stasia, één van de belangrijkste personages uit haar roman, geboren wordt. In Het achtste leven (voor Brilka) neemt Har...
Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: