Ik heb geleefd #19. Anne (55) vindt haar hersentumor ‘een onkruid dat zich niet laat uitroeien’
2 april, 2019 - /nieuws/2555/ik-heb-geleefd-19-anne-55-vindt-haar-hersentumor-een-onkruid-dat-zich-niet-laat-uitroeien.html
Anne Pillen (55) vergelijkt haar hersentumor weleens met zevenblad, een onkruid dat zich niet laat uitroeien. Trek je het voor uit de tuin, dan woekert het ondergronds verder en schiet het plantje elders weer uit de grond. Haar tumor openbaarde zich voorin haar hoofd, en zat niet veel later op haar hersenstam. Opereren gaat niet, omdat de kanker is geworteld in gezond weefsel. “Ik zie altijd parallellen met de natuur,” zegt ze. “Ik ben onderdeel van de natuur.” Kunst...
Schrijven bij muziek
21 juli, 2017 - /nieuws/1475/schrijven-bij-muziek.html
Ik zet altijd muziek op. Stilte is dodelijk voor mijn creativiteit en prachtige, goedgemaakte muziek kan me optillen en me laten meeliften op de genialiteit van anderen. Als ik schrijf hoor ik vaak filmmuziek in mijn hoofd terwijl ik de scènes voor me zie. De volgende nummers brengen me in andere sferen. De muziek van Nick Cave & Warren Ellis. Weergaloos, net als de films waar ze muziek voor schrijven. The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford , van regisseur Andrew ...
Voorwoord 'Hoe ik nimmer..'.
29 oktober, 2019 - /nieuws/2829/voorwoord-hoe-ik-nimmer.html
Een van mijn favoriete rocksongs is ‘Shot of Shame’ van de Belgische zanger Mauro. Het nummer staat op zijn album Songs from a Bad Hat dat in 2000 verscheen. Het is een hoekige rocker met een messcherpe gitaarrif en in het refrein zingt Mauro in paniek: Shot of shame / Shot of shame / It was something I did / Something I said / It’s cracking up my soul / And it feels so bad . Het nummer gaat over het plotse gevoel van diepe schaamte dat een mens on...
De diepte schuilt aan het oppervlak: een bezoek aan Museum Jan Cunen
21 november, 2019 - /nieuws/2854/de-diepte-schuilt-aan-het-oppervlak-een-bezoek-aan-museum-jan-cunen.html
In de trein naar Oss mail ik een bevriend schilder dat ik onderweg ben naar zijn geboorteplaats. Hij zegt: ‘Schuin tegenover het museum zat een café waar ik naartoe ging als ik spijbelde. Naast mijn middelbare school. Vanuit die plek zie je in de verte de kerk waar ik als dertienjarige een ongelovige organist was.’ Hij wenst me veel plezier. Het museum lijkt op het oude gedeelte van het Stedelijk Museum in Amsterdam. Wanneer ik Carly Manders, een jonge medewerker met blauw h...
Ik heb geleefd #11. Henk (61) ontsnapte aan de dood: Bang ben ik allang niet meer
5 februari, 2019 - /nieuws/2463/ik-heb-geleefd-11-henk-61-ontsnapte-aan-de-dood-bang-ben-ik-allang-niet-meer.html
Henk van Donk (61) legt weleens een hand op zijn buik, alsof er een baby’tje in zit. Dan praat hij tegen zijn nieuwe nier. In zijn gebloemde stoel in de pastorie van het Groningse Sauwerd doet hij het voor. "Rustig maar, zeg ik dan." De nier redde zijn leven en behoorde toe aan de dominee met wie hij al twintig jaar samen is. Wonderlijk maar waar: zijn man Sybrand en hij bleken orgaantechnisch ook een gouden match. Een operatie waarbij hun beider buiken opengemaakt werden, gaf ze weer ee...
Moederland
6 maart, 2016 - /nieuws/425/moederland.html
Een dromerige blik langs ons heen, en daaronder een donkere en confronterende die ons ergens op wijst. Beide blikken laten iets van hun binnenkant zien; ze verzoeken in hun beleefde stilte om een wederblik, om contact, wat betekent dat wij niet alleen aanschouwers zijn van een tekening, maar worden aangespoord om als beschouwers hierop in te gaan. Om te reageren, waarmee we ook iets van onze binnenkant laten zien. En dan zijn we nog niet eens met lezen begonnen. Moederland heet een ...
Ik heb geleefd #9. Zieke Onno Pel (38) is aan zijn derde bucketlist toe
22 januari, 2019 - /nieuws/2426/ik-heb-geleefd-9-zieke-onno-pel-38-is-aan-zijn-derde-bucketlist-toe.html
Onno Pel (38) is aan zijn derde bucketlist toe. Zijn eerste maakte hij vier jaar geleden, toen hij net had gehoord dat hij lijdt aan een dodelijke longziekte. Bovenaan de lijst stond een rondreis door het westen van de VS, in een Ford Mustang, langs de kust naar de waanzinnige nationale parken. Die reis maakte hij met zijn vrouw in 2015. En jazeker, hij huurde een Mustang. 'Uiteindelijk heb ik hem zelfs gekocht.' Op zijn to-dolijst stond ook ‘wereldrestaurants bezoeken’. De horec...
Machiavellilezing door Roxane van Iperen
13 februari, 2020 - /nieuws/2935/machiavellilezing-door-roxane-van-iperen.html
Stop de fixatie op de liegende prinsen De eerste keer dat ik in aanraking kwam met de grote Machiavelli, was als jonge rechtenstudente in Amsterdam. Ik woonde antikraak op de Willemsparkweg, hoek Van Baerlestraat, in een kale schimmelkamer waar de muizen ’s nachts op mijn buik dansten, maar met uitzicht op rozetvormige ornamenten op het plafond en Het Stedelijk Museum aan de overkant. Het was een vormende tijd, waarin aardig gevonden worden en een eigen stem vinden met elkaar...
Tokyo Expatwife #6: Tokio Indo
21 juni, 2017 - /nieuws/1414/tokyo-expatwife-6-tokio-indo.html
Tokio Indo Toen de kans zich aandiende om naar Tokio te verhuizen hoefde ik daar niet over na te denken. We waren het er snel over eens dat zo’n kans maar één keer komt, en dat het goed zou zijn voor de kinderen, en voor onszelf. Diep in een donker hoekje van mijn gedachten begon er echter een piepklein rood lampje op te lichten: Wat zou mijn vader ervan vinden? Mijn vader is Indisch, en mijn opa en oma hebben, zoals zoveel Indische opa’s en oma’s, in een Jappenkamp gezeten...
Herinnering
5 mei, 2020 - /nieuws/3059/herinnering.html
Mijn moeder had aan het begin van de middag een berichtje gestuurd: Waar hang je uit? Ik ga asperges halen. Zal ik een paar kilootjes meer kopen? M zei: ‘Ik vind het leuk om met je naar je ouders te rijden, als jij het graag wil.’ Het was op de dag af drie maanden geleden dat ik mijn vader en moeder voor het laatst had gezien, maar zodra ik hun terras opliep, was het als vanouds. Alsof we elkaar gisteren nog zagen. We staken onze handen op en zeiden &l...
Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: