Pop en Literatuur (53): Iron Maiden en Samuel Taylor Coleridge
19 maart, 2019 - /nieuws/2532/pop-en-literatuur-53-iron-maiden-en-samuel-taylor-coleridge.html
Cor's Pop & Literatuurlijst op Spotify: De heavy metal van Iron Maiden is op het eerste gezicht (en gehoor) niet heel subtiel. De rollende drums en meerstemmige gitaarsolo’s, de knerpende zangpartijen, de schreeuwerige albumhoezen met doodshoofden en occulte symbolen en zelfs de naam (de ijzeren maagd is een martelwerktuig) roepen nou niet meteen de associatie op met, laten we zeggen, filosofie of poëzie. Toch verwijzen de heren graag naar de geschi...
Roman Bezorgde burgers actueler dan ooit door Turkije-rel
14 maart, 2017 - /nieuws/1173/roman-bezorgde-burgers-actueler-dan-ooit-door-turkije-rel.html
‘Meneer, meneer,’ roept een man me tegemoet. Opzij, opzij, roep ik in gedachten. De Turkse bakker is niet meer te ontwijken en duwt een dienblad baklava onder mijn neus. Aan de gevel van zijn zaak wappert een Turkse vlag. Ik liep daar eens binnen voor een snelle trek, maar het duurde wel vijf minuten voordat ik iets eetbaars vond. Een zweterig saucijzenbroodje dat ongetwijfeld al de hele dag op de warmhoudplaat had gelegen. ‘Het is feest,’ verklaart de man. ‘Daarom gratis baklava voor...
Ik heb geleefd #25. Reislustige Carolien (51): ‘Als kind hoor je niet eerder te overlijden dan je ouders’
14 mei, 2019 - /nieuws/2624/ik-heb-geleefd-25-reislustige-carolien-51-als-kind-hoor-je-niet-eerder-te-overlijden-dan-je-ouders.html
“Ik trouw nooit met een boer,” zei Carolien Boere (51) toen ze nog een meisje was. Haar beide ouders kwamen van een boerderij, ze ging wel eens logeren bij familie. Dan kwam ze terug en stonk ze naar de koeienstal. Het liep natuurlijk anders. De jongen op wie ze verliefd werd, was een boerenzoon. En ja hoor, de boerderij in het Zuid-Hollandse Vlist nam hij later ook over. Reizen Toen ze twee jaar geleden ziek werd, was het eerste dat Jan zei: "De koeien g...
Ik heb geleefd #22. Zieke Lotte (15) heeft een niet-reanimerenverklaring
23 april, 2019 - /nieuws/2590/ik-heb-geleefd-22-zieke-lotte-15-heeft-een-niet-reanimerenverklaring.html
Erika van de Bilt vindt het belangrijk dat de dood van haar dochter bespreekbaar is. Het doet haar pijn als bekenden in de supermarkt wegduiken uit ongemak. Thuis in Heemskerk wordt het onderwerp nooit gemeden. Dochter Lotte (15) weet dat het over háár gaat, maar vanwege haar verstandelijke beperking dringt het niet echt tot haar door. “Ze weet wel wat dood is, hoor. Op haar school zijn onlangs twee kinderen overleden. Dan is ze verdrietig, want de kinderen zijn weg. Maar het verdriet d...
Ik heb geleefd #28. Romy (33): Ik heb altijd wel geweten dat ik niet oud word
11 juni, 2019 - /nieuws/2667/ik-heb-geleefd-28-romy-33-ik-heb-altijd-wel-geweten-dat-ik-niet-oud-word.html
Ze vertelde niemand over haar zwangerschap, maar haar moeder had iets in de gaten. “Ik ontkende keihard,” zegt Romy (33). “Ik heb zelfs geroepen dat ik nog maagd was.” Haar moeder kocht een zwangerschapstest en haar vermoeden bleek juist: Romy had een kindje in haar buik. ‘Dit kind hoort bij mij’ ‘De zwangerschap afbreken’ was de eerste reactie van haar vader, die de toekomst van zijn dochter in rook zag opgaan. Maar Romy was hee...
Ik heb geleefd #27. Tjalling kon drie dagen geleden nog autorijden, nu zit hij op de bijrijdersstoel
4 juni, 2019 - /nieuws/2660/ik-heb-geleefd-27-tjalling-kon-drie-dagen-geleden-nog-autorijden-nu-zit-hij-op-de-bijrijdersstoel.html
Een bed in de kamer? Misprijzend kijkt Tjalling Koopmans (77) door zijn moderne appartement naar het grote raam. De wanden hangen vol kunst, voor de glazen pui staan een houten eettafel en dito bureau. “Zo’n bed in de kamer,” zegt hij, “dat is nog maar twee stappen verwijderd van de dood.” Ziekenhuisbed Het ziekenhuisbed staat er nog niet en de tandarts uit Deventer weet evenmin of het er komt. De vraag overviel hem deze week. Wilde hij een bed aa...
Een joodse voorgrond
5 mei, 2020 - /nieuws/3057/een-joodse-voorgrond.html
Op mijn dertigste verjaardag zat ik in Auschwitz. Daar zat ik niet zoals mijn oom Nathan - die eigenlijk een oom van mijn vader is, maar ook mijn broertje en ik hebben hem altijd oom genoemd. Oom Nathan was het enige familielid dat levend terugkeerde uit een concentratiekamp en de rest van zijn leven vierde hij dat als een overwinning. Ik kan me niet herinneren dat hij ooit een dag nÃet permanent over de oorlog praatte. Een van mijn vroegste herinneringen: met z’n tweeën stonden...
De caravan, de Joodse bejaarden en de hoofdstukcijfers: Arnon Grunberg over zijn tour du 'Bezette gebieden'
24 januari, 2020 - /nieuws/2914/de-caravan-de-joodse-bejaarden-en-de-hoofdstukcijfers-arnon-grunberg-over-zijn-tour-du-bezette-gebieden.html
1) Lang ging mijn moeder elke zondag naar het Joodse bejaardentehuis Beth Shalom in Buitenveldert om een aantal bejaarden op te zoeken die ze goed kende. Ik meen vooral ook de moeder van de mevrouw die mij geprobeerd heeft Hebreeuws te leren, deze oudere dame zal ik hier even mevrouw K. noemen. Haar dochter, die mij betrekkelijk tevergeefs heeft geprobeerd Hebreeuws te leren en die in zekere zin model heeft gestaan voor een personage in mijn debuutroman Blauwe maandagen – het...
Voorpublicatie 'Tuymans volgens Tuymans'
25 april, 2019 - /nieuws/2597/voorpublicatie-tuymans-volgens-tuymans.html
1 Party in het palazzo Venetie, zaterdag 23 maart 2019 Perfect op het juiste moment is de lente aangebroken. Op het pleintje naast het Palazzo Grassi, waar morgen zijn langverwachte tentoonstelling ‘La Pelle’ opengaat voor het publiek, haalt de temperatuur moeiteloos het minimum dat een Italiaanse stad nodig heeft om waarlijk Italiaans te zijn: twintig graden. Het mantra dat de kunstenaar al twintig jaar eindeloos herhaalt om het raadsel van zijn kunst te verklaren â...
Pop en literatuur (6): Joy Division en J.G. Ballard
10 april, 2018 - /nieuws/2027/pop-en-literatuur-6-joy-division-en-j-g-ballard.html
Toen zanger Ian Curtis in 1980 een einde aan zijn leven maakte, moest het tweede album van Joy Division nog verschijnen. Na het bescheiden succes van Unknown Pleasures, een album dat nog zwarter is dan de hoes al doet vermoeden, bleek de band doorgegaan op de ingeslagen weg: sombere post-punk met een vleugje gothiek. Holle drums, nerveuze basloopjes en gitaren die klinken als nagels die over een grafsteen schrapen. En natuurlijk de zwartmarmeren stem van Curtis, die duistere landscha...
Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: