Zoeken
Boeken 452 Auteurs 405 Nieuws 235 Persberichten 16
Slechts heel af en toe trekt hij een vies gezicht en dat is dan meteen weer lachen

26 april, 2017 - /nieuws/1307/slechts-heel-af-en-toe-trekt-hij-een-vies-gezicht-en-dat-is-dan-meteen-weer-lachen.html

Samuel kan zijn hand tot de knokkels in zijn mond stoppen. U moet het maar eens proberen. Niet te fanatiek, luidt het advies. Hij kon eerst bijna niet kauwen. Tot zijn vijfde heeft hij van die potjes met babyvoeding gegeten. Daarna kreeg hij wat de pot schafte, meestal dan, en alles door elkaar geprakt, met jus of appelmoes erover. We hadden zo'n volledig kromgetrokken vork van het prakken. We weten nooit zeker of hij nog honger heeft. Hoewel, hij wijst weleens op het pictogram aan de ...

Gehandicaptenzorg bepaalt kwaliteit van onze maatschappij

19 april, 2017 - /nieuws/1287/gehandicaptenzorg-bepaalt-kwaliteit-van-onze-maatschappij.html

Ze zijn minder zichtbaar tegenwoordig, zo lijkt het, de meervoudig beperkten. Ze blijven langer thuis wonen en de dagopvang is beter, net als de mogelijkheden om te logeren, vertelde kennis Helga Stokbroeckx mij. Zij werkt bij Pepijn, dat na een fusie Pergamijn heet. Ze spreiden hun activiteiten ook meer, voegde ze toe. Misschien zijn ze ook met minder, omdat zwangerschappen eerder worden afgebroken als op echo's 'iets' te zien is. Maar dat is een particuliere gedachte. Met imp...

Wisten we maar meer wat er in zijn bolletje omgaat

1 maart, 2017 - /nieuws/1139/wisten-we-maar-meer-wat-er-in-zijn-bolletje-omgaat.html

Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het steeds minder vaak voorkomt dat we zo denken. Samuel is ­Samuel. Wie je ziet, is wat je krijgt. We doorgronden hem aardig. Alleen: wisten we maar iets meer van wat in zijn bolletje omgaat. Wisten we maar of hij bepaalde gedachten heeft en hoe die dan zijn. Ja, hij toont emoties, natuurlijk, hij kan boos zijn of vrolijk. Maar op vragen krijg je nooit antwoord, althans, geen antwoord dat je zou willen. Als wij, zoals afgelopen week, verkleed ...

Berichten uit de Biotoop: Plan B

2 februari, 2018 - /nieuws/1898/berichten-uit-de-biotoop-plan-b.html

‘Het is net of je in een boomhut woont,’ zeg ik. Wouter schenkt thee in. ‘Dat is ook de bedoeling. Ik hou van een groene omgeving. De Biotoop ligt wat dat betreft schitterend.’ Wouter is een van de mensen die al dagelijks bezig is met onze toekomst. Over twee jaar, om precies te zijn op 31 december 2019, loopt het bruikleencontract met de Rijksuniversiteit Groningen af. Naar alle waarschijnlijkheid houdt De Biotoop dan op te bestaan. Wat er met de ongeveer hond...

'Samuel zit bijna dertien jaar op opvang Rozemarijn. We kenden drie van de overleden kinderen'

30 augustus, 2017 - /nieuws/1538/samuel-zit-bijna-dertien-jaar-op-opvang-rozemarijn-we-kenden-drie-van-de-overleden-kinderen.html

Samuel zit bijna dertien jaar op Rozemarijn. We kenden drie van de overleden kinderen. Ik vroeg hun ouders of ze iets wilden schrijven over Susan, Huub en Anaïs, ter nagedachtenis. Het verdriet spatte van het papier, maar ook de onverholen liefde en de keur aan rituelen. De ouders denken nog elke dag aan hun kind. 'Ze heeft nog steeds haar eigen kamer bij ons', schrijft Patricia Verboom over dochter Susan, die in 2005 overleed op 7-jarige leeftijd, aan haar dertiende longontstekin...

Week van het korte verhaal (4) Stella Bergsma - Dons

20 februari, 2018 - /nieuws/1930/week-van-het-korte-verhaal-4-stella-bergsma-dons.html

Fermata Dit wordt geen standaard erotisch verhaal. Ik ben geen standaard hoofdpersoon. Ik ben niet stout. Ik ben niet ondeugend. Ik verdien geen tik op mijn billetjes. Ik heb ook helemaal geen billetjes. Geen kontje, geen lipjes, geen kutje. Geen kinderverkleinwoorden bij volwassen seks. Ik ga zo geen uur lopen zeiken over hoe ik eruitzie. Over mijn pronte borstjes en mijn kekke paardenstaart. Over mijn witte blouse waar mijn tepelhoven licht doorheen schemeren, mijn strakke spijkerbroek w...

Samuel staat vaak in het middelpunt; wat vinden zijn broers daarvan?

2 augustus, 2017 - /nieuws/1487/samuel-staat-vaak-in-het-middelpunt-wat-vinden-zijn-broers-daarvan.html

Als ze met zijn drieën naast elkaar staan, is het een vreemd gezicht. Die grote David (19), daarnaast de kleine Samuel (16), een soort reuzenpeuter met een babyachtig gezicht en ten slotte Joshua (11) die qua lengte hard op weg is om Samuel in te halen. We hebben tijdens deze serie al meerdere brieven ontvangen over de broers, of die dus genoeg aandacht krijgen. Tja. Dat weten we nooit zeker. Samuel is bijna altijd het middelpunt van het gezin. Hij is een aandachtsmagneet pur sang. Hij re...

De verscheidenheid in rapporten in huis is groot

26 juli, 2017 - /nieuws/1480/de-verscheidenheid-in-rapporten-in-huis-is-groot.html

Geen cijfers. Geen goed, voldoende of slecht. Gewoon een lief verhaaltje. De leidsters van kinderdagcentrum Rozemarijn beginnen zo, op zijn jaarafsluiter met vrolijke foto: 'Al heel wat jaren maak jij dankbaar gebruik van picto's. Ze helpen jou om de dag vorm te geven en geven jou een stem als je wilt vragen om een activiteit.' Hij wijst de pictogrammen aan in de klas. Ja, de verscheidenheid in huis is groot. Net als al die andere ouders waren we vervuld van trots toen David tw...

Zwemmen is vermoeiend voor Samuel, maar zijn glimlach erna is gelukzalig

19 juli, 2017 - /nieuws/1470/zwemmen-is-vermoeiend-voor-samuel-maar-zijn-glimlach-erna-is-gelukzalig.html

Sinds de natuurgenezer in onze vorige straat concludeerde dat Samuel in een eerder leven vermoedelijk is verdronken en angst voor water heeft opgelopen, hebben wij ons geregeld bescheurd om die diagnose, zeker als we Samuel zagen dobberen. Zijn slag is moeilijk onder te brengen in de traditionele WK-disciplines. Zijn armslag lijkt in de verte op de schoolslag, met de benen doet hij weinig meer dan af en toe de bodem even aantikken, zodat hij telkens met een hupje boven blijft. In het diepe deel...

Een week van grote schoonheid

21 juni, 2017 - /nieuws/1412/een-week-van-grote-schoonheid.html

Het begon allemaal op een winderige maandag, tijdens een vaartocht met Samuel over het Markermeer, met dank aan de stichting One Fine Day. Op het dek van de Bounty, nadat we al die rolstoelen aan boord hadden gekregen, rekte Samuel zijn nekje van stuur- naar bakboord, om niets te hoeven missen van de sluitende sluis, als ware hij de kapitein zelf. Het waaide lekker, de zeilen wapperden langs de mast. Daarop volgden verjaardagen van mezelf en vrouwlief op opeenvolgende dagen. Eindelijk eens...

« 1 ... 136 137 138 139 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: