Zoeken
Boeken 452 Auteurs 405 Nieuws 235 Persberichten 16
Jarig

26 juni, 2017 - /nieuws/1420/jarig.html

Ik droeg mijn nieuwe - atypische - knalblauwe broek, die ik had gekocht omdat die me zo deed denken aan een broek die ik 24 jaar geleden op een vlooienmarkt in Bologna kocht. De leeftijd dat broeken van vlooienmarkten prachtig staan, is inmiddels voorbij. Het gelukkige gevoel dat erbij hoort, bestaat nog gewoon. Ex was er al heel vroeg om het ontbijt te maken met de kinderen. Maar de meisjes sliepen nog en zo maakten we mijn verrassingsontbijt samen. Eindelijk was de tijd daar...

Pop en literatuur (12): Neutral Milk Hotel en Anne Frank

22 mei, 2018 - /nieuws/2095/pop-en-literatuur-12-neutral-milk-hotel-en-anne-frank.html

In The Aeroplane Over The Sea (1998) van Neutral Milk Hotel – misschien wel het beste album aller tijden, maar dat is mijn oordeel – gaat voor een groot deel over Anne Frank. Zanger Jeff Mangum heeft er nooit geheimzinnig over gedaan dat hij kort na het verschijnen van het album On Avery Island (1996) het dagboek van Anne Frank las en er diep door geroerd was. De lectuur van het boek zou de teksten voor het album waaraan hij inmiddels werkte grondig beïnvloeden. Het gaat w...

Willem Vissers over de kwetsbaarheid van zijn zoon: 'Kinderen als Samuel kunnen niet praten'

27 juni, 2018 - /nieuws/2149/willem-vissers-over-de-kwetsbaarheid-van-zijn-zoon-kinderen-als-samuel-kunnen-niet-praten.html

Zo'n WK is ook gewoon een kwestie van stoer doen. Vijf weken weg van huis. Zelf jarig zijn in Moskou, vrouw een dag later jarig, iedereen missen, een dag voor de musical van Joshua thuis. Hij oefent al voor popcornverkoper. Beelden verdringen van wat je mist. Zeggen dat je een soort soldaat bent. Stoer is dat. Inderdaad: slapen in een soldatenhotel uit 1937. Een traan laten op de kamer bij het zien van de superieure Carpool Karaoke met Paul McCartney. Denken dat dit het mooiste is in v...

Verbond

22 mei, 2017 - /nieuws/1359/verbond.html

Onze dochter zeg ja. We zitten in een klaslokaal aan een eivormige tafel. De coördinatrice knipoogt naar ex en mij en schuift ons een formulier toe dat we samen in moeten vullen. Ik schuifel op mijn stoel. Ik ben bang voor de vragen die erin staan. Ik ben bang dat we een adres – twee adressen dus - op moeten schrijven. Ik ben bang dat we zo dadelijk ontmaskerd zullen worden als slechte ouders. Ik kijk naar de bijna twaalfjarige tegenover ons, de bijna volwassene, - “Wat zijn a...

Stilletjes

1 mei, 2017 - /nieuws/1315/stilletjes.html

De elfjarige maakt een schilderij in pasteltinten, waarop alleen een vaas te zien is, met één geknakte witte bloem erin, een kaartje aan de stengel met in sierletters ‘papa’ erop. Eraan vast een schaduwvaas. Zonder bloem erin. “Moet hier nog iets bij, mam?” Ik herinner me mijn schoonzus die ooit zei dat ik vroeger altijd in de schaduw van haar broer stond. Wel: daar ben ik nu dus uit verdwenen. “Het is precies goed zo,” zeg ik. De zesjarige houdt ha...

De picknicktafel

11 april, 2017 - /nieuws/1257/de-picknicktafel.html

Het duurt niet lang voordat de overbuurvrouw de straat oversteekt, met haar eigen glaasje. Een stiekem pakje sigaretten.   “We zouden hier eigenlijk een scherm omheen moeten zetten,” zegt zij. Was ik vroeger degene die erg kon zeuren over de sociale types op dit nieuwbouweiland, die dag in dag uit bij elkaar op de stoep hangen, tegenwoordig ben ik de eerste die buiten zit. De witte picknicktafel kregen we precies een jaar geleden cadeau van mijn schoonmoeder.  ...

Nino Haratischwili: 'Het is alsof je bij een schilderij alle kleuren kunt gebruiken'

31 januari, 2017 - /nieuws/1054/nino-haratischwili-het-is-alsof-je-bij-een-schilderij-alle-kleuren-kunt-gebruiken.html

‘Ik wilde een familiegeschiedenis schrijven die zich afspeelde tijdens de jaren negentig in Georgië: de jaren na de perestrojka, een tijd van chaos, inflatie en burgeroorlog. Maar al gauw merkte ik dat die periode een einde vormde en dat ik, om bij dat einde te komen, terug moest naar het begin.’  Dat begin vond Nino Haratischwili in 1900, het jaar waarin Stasia, één van de belangrijkste personages uit haar roman, geboren wordt. In Het achtste leven (voor Brilka) neemt Har...

Het plein (Ananda Serné)

19 december, 2019 - /nieuws/2884/het-plein-ananda-serne.html

I. Ik woon op de mooiste plek die er is, net boven de poolcirkel. De bergtoppen zijn een groot deel van het jaar bedekt met sneeuw en het ijskoude water in het fjord is zo helder dat je de vissen ziet zwemmen in de diepte. Een paar weken geleden dreef er een dode vis op het wateroppervlak, zo paradijsgeel, dat hij van een van de vissersboten op de lange vaart moet zijn gevallen. Felle kleuren zijn er hier namelijk niet. De rotswanden zijn grijs, het mos is groen, en het water grijsblauw. W...

Het doet ons wat als Marco de oppas zo liefdevol over Samuel praat

27 september, 2017 - /nieuws/1592/het-doet-ons-wat-als-marco-de-oppas-zo-liefdevol-over-samuel-praat.html

Samuel, de peuter in het lijf van een puber, kunnen we niet overlaten aan een meisje van 15. Vinden wij tenminste. We zien het al voor ons, dat een opgroeiende vrouw de poepluier moet verschonen van het ventje dat in bepaalde opzichten al een man is. Nee, dan Marco. Marco, kinderloos nog, had nooit gedacht dat hij eens een volle luier van een vreemd kind zou verschonen. Hij doet het achteloos nu. Het serieuze oppaswerk bij ons begon met Hylke de Vries, die met drie andere studenten in een ...

Overbodig

25 september, 2017 - /nieuws/1585/overbodig.html

Kortom: hij is de redelijkheid zelve. De enige die dat niet is, ben ik. Maar dat was altijd al zo. Er verandert niets in de manier waarop je met elkaar omgaat. “Hoezó wil jij alleen maatjes blijven als ík dat kan?!” Toch zijn er dagen waarop het kinderachtig slecht met me gaat. Het zijn dagen waarin ik niets anders ben dan degene die aan de kant is gezet. Op die dagen bel ik mijn moeder. “Ik ben overbodig, mama”, zeg ik. “Alles zou goed zijn, als ik er maar...

« 1 ... 134 135 136 ... 139 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: